Publicatiedatum: juli 2021
Artikel door: Jeroen van de Burgt

‘Kinderen leren door te ontdekken en te experimenteren’

In gesprek met Jeroen van de Burgt, MR lid Kameleon en ouder van Daan en Evi

Mijn naam is Jeroen Van de Burgt, ik woon sinds 2012 in Goirle en ben vader van twee kinderen, Daan en Evi. Daan is 4. Hij is een aantal weken geleden begonnen in de eerste klas bij juffrouw Ingrid hier op Kameleon. Mijn dochter Evi is 5. Zij zit nu in de tweede klas bij juffrouw Eva. Ik werk als consultant bij Sioux Technologies in Eindhoven. Vanuit de MR word ik zo nu en dan gevraagd om te helpen met ICT vragen. Ik vind het mijn maatschappelijke plicht om daar gehoor aan te geven. Bovendien vind ik het fijn om op die manier de school te kunnen helpen. We zijn samen verantwoordelijk voor goed onderwijs. Ik ben ook wel nieuwsgierig hoe ICT van waarde kan zijn voor het team en voor de kinderen. Dat is iets heel anders dan werken voor een chipfabrikant bijvoorbeeld.

Wat spreekt jou specifiek aan in deze school?
We hadden de keuze uit een zestal scholen, allemaal van Edu-Ley. Uiteindelijk hebben we voor Kameleon gekozen. Het eerste contact was erg prettig. Met de directrice, maar ook met de ondersteuner. Dat voelde meteen goed. De kleinschaligheid staat mij ook wel aan. Ik vind kleinschaligheid bijzonder prettig. Dat was de hoofdreden waarom we voor deze school hebben gekozen. Dat we hier honderd meter vandaan wonen, hielp ook mee. En de diversiteit vind ik een pluspunt. Wij vinden als ouders dat onze kinderen contact moeten hebben met kinderen uit alle lagen van de bevolking. Dat is in de grote mensenwereld ook zo. Dat we even hebben getwijfeld had te maken met de voorschoolse opvang die ineens ophield, maar dat is inmiddels geregeld. Er is een samenwerkingsverband met HumanKind.

Er zijn het afgelopen jaar heel wat uitdagingen op ons pad gekomen. Er is thuisonderwijs en noodopvang geregeld. Hoe heb je dat ervaren als ouder? Hoe is de school met die situatie omgesprongen?
Mijn partner en ik werken beiden en maken gebruik van buitenschoolse opvang. In eerste instantie maakten we ook gebruik van het kinderdagverblijf voor onze zoon Daan. Toen de scholen weer dichtgingen moesten we opnieuw thuis onderwijs gaan geven. Dat is natuurlijk vrij lastig om als ouder te combineren met je dagelijkse zakelijke bestaan. Dan kom je in een soort van tweestrijd. Aan de ene kant wil je het beste doen voor je werkgever en aan de andere kant wil je ook het beste voor je kinderen. Wat mij nog goed bijstaat waren de meetings die met kleuters werden georganiseerd vanuit de leerkrachten om de kinderen structuur te geven. Het was erg leuk om te zien dat die kinderen met een headset op inbellen in een Teams meeting. Ik heb daar geregeld over moeten gniffelen. Je kunt een kind van vier niet vragen om een microfoon te dempen bijvoorbeeld en er gebeurt van alles op de achtergrond. Maar goed, van lieverlee zag je dat de leerkrachten steeds beter hun een rol pakten. Wat mij ook nog bijstaat was dat juffrouw Eva, de juffrouw van mijn dochter, ook geregeld whatsappte om te informeren hoe het ging. Ze hadden huiswerk meegegeven en informeerden bijvoorbeeld of we daar nog vragen over hadden. Dat vond ik heel prettig. Onze dochter vond het nu en dan lastig dat thuisonderwijs. Ze miste het contact met juf Eva en de andere kinderen.

Hoe heb je er als ouder voor gezorgd dat het ongemak gecompenseerd werd?
Ik ga het niet ontkennen. Het was in het begin best wel een drama om alles te combineren. Toen we eenmaal besloten om de kinderen de volle aandacht te geven en het werk op de tweede plaats te zetten, kregen we meer rust. Dat is ook op basis van een aantal adviezen van juffrouw Eva gegaan. Voor werkgevers is corona ook een leermoment geweest. Zij beseften ook dat je die druk niet lang vol kon houden. De medewerkers van Kameleon hebben nog een hele leuke poster gemaakt met ‘Wij missen jullie’. Ieder had daar een eigen letter op gemaakt. Daar hadden ze een foto van gemaakt, die aan ouders werd meegegeven. Ik voelde daarmee dat het team echt contact wilde houden met ouders.

Wat waren vragen van jullie als ouder? Waar liep je vooral tegenaan?
Je ziet je kind thuis op een andere manier. Je kunt daar niet het onderwijs geven dat ze normaal gewend is. Je wilt natuurlijk wel een bepaald resultaat met je kind halen. Als mijn dochter voorbeeld klaar was met haar huiswerk, dan konden we op school meer huiswerk gaan halen. Vanuit de Kameleon is er ook een abonnement op Squla. Daar kon je lesstof selecteren dat paste binnen het onderwijsplan voor die groep. Voor ons als ouders betekende het dat we een laptop moesten regelen voor onze dochter. In ons geval is dat geen probleem, dus na korte tijd kon ze redelijk zelfstandig vooruit. Ik voelde me wel gesteund vanuit de school. Complimenten voor de medewerkers omdat we hen altijd heel gemakkelijk konden benaderen. Bovendien had juf Eva kinderen in haar klas, die gebruik maakten van de opvang en andere kinderen waar ze de zorg voor had die buiten haar invloedssfeer bij ouders zaten. Dat kunnen combineren vind ik heel sterk.

Heb jij het idee dat dat ouders redelijk gemakkelijk steun konden geven in het thuisonderwijs?
Wat ik gezien heb, is dat een aantal kinderen thuis minder steun kregen. Niet iedereen is een whizzkid met techniek. In die gevallen heeft de school hulp geboden. Er zijn ook meerdere tablets uitgedeeld voor ouders die daar niet over beschikten.
Mijn dochter van 5 heeft net als de leraren een Edu-Ley e-mail adres. Een Office 365 account. Superhandig. Zij heeft een eigen mailbox. Ik heb een keer per ongeluk een zakelijke meeting gestart vanuit het account van mijn dochter. Daar moesten ze op mijn werk wel om lachen. Ik ben blij met die ontwikkeling van 365. Op dit moment is dit de standaard en wat mij betreft ook de volgende stap in online samenwerking. Ik denk dat we de komende jaren nog veel meer digitalisering op basisscholen zullen zien.

Wat heeft het afgelopen jaar voor de school en het team opgeleverd? Is er een sprong gemaakt in digitale vaardigheden?
Het team heeft samenwerkingsplekken ingericht waar ik vanuit de MR ook bij kan. Ik kan notulen en besluitenlijsten inzien en berichten posten. Waar je toegang toe hebt, daar kun je bij. Dat hebben ze heel netjes geregeld. Ik denk dat de drempel voor online samenwerken lager is geworden. Fysieke afspraken hebben voor mij nog steeds de voorkeur maar als je druk bent, kun je nu toch gemakkelijker tussen de bedrijven door deelnemen aan een meeting. De koudwatervrees voor het benutten van techniek neemt af.

Hoe zie jij mogelijkheden van technologie in de klas?
Voor mij valt die uit te splitsen in twee stukken. Eén is denk ik dat wij zelf verantwoordelijk zijn als ouder om wereldburgers af te leveren. Het is in de afgelopen jaren vrij snel gegaan op alle niveaus. Hoe sneller je kinderen kennis laat maken met platformen zoals Teams, hoe sneller ze dat leren, hoe beter dat is in mijn beleving.

Wat digitaal leren betreft, kan ik me voorstellen dat er een soort van lesplan per groep wordt vastgesteld, dat elk kind op zijn eigen tempo zaken kan oppakken. Je zou het zelfs als een kennisbank kunnen gebruiken. Ik denk dat we steeds meer kennis online gaan delen. Ik verwacht dat er nog meer digitale leermiddelen beschikbaar komen.

Mijn verwachting dat je met behulp van digitalisering veel meer toegespitst op ieders leerbehoeften onderwijs kan aanbieden. Dat ze zelfstandig aan de slag gaan met opdrachten, iets wat ze natuurlijk in het afgelopen thuisonderwijs ook al hebben geoefend. Dus waarom zou je dat niet voortzetten? Corona heeft ons een hele hoop ellende gebracht, maar ook een hele hoop lessen geleerd. Niet alleen voor scholen, maar ook voor het bedrijfsleven. Nu hebben we de kans om door te pakken. We hebben de opdracht om kinderen met het juiste niveau voor te bereiden voor de grote wereld. Met technologie kunnen we een stapje extra zetten, de lat iets hoger leggen. Dus niet alleen efficiënter lesgeven, maar ook kinderen helpen om hun leerdoelen op maat te verwezenlijken. Natuurlijk moeten we niet vergeten om ook de sociale aspecten mee te nemen, dat kinderen met elkaar leren samenspelen. Desondanks vind ik dat techniek heel erg onderbelicht blijft op dit moment. Er wordt wel nagedacht over een gastles om te laten zien hoe leuk techniek is. Dat doen ze hier bij Kameleon goed, de expertise van ouders inzetten.

Hoe kun je wat jou betreft technologie inzetten voor het versterken van een duurzame mindset?
In groep 6 kun je volgens mij prima uitleggen hoe een zonnecel werkt en dat daarin energie wordt opgeslagen in een batterij. Hoe eerder je kinderen leert programmeren, des te meer ze daar later profijt van hebben. Bovendien hebben we vanuit de technologie branche een dringende behoefte aan medewerkers. Nu en in de toekomst. Daar voel ik me een stukje verantwoordelijk voor. Ik denk dat we al in de basisschool een bepaalde bodem kunnen leggen. Daarbij ben ik van mening dat techniek ook kan bijdragen aan kansenversterking, dat kinderen in staat zijn om zich op deze manier verder te ontwikkelen.

Wat zou je uit de voorbije periode vooral willen meenemen? Wat wil je behouden voor de school?
De samenwerking tussen leerkrachten onderling en met de leerlingen en ouders. Dat was al goed, maar heeft een boost gekregen. Het het is nog beter en fijner geworden. Ik zie bij mijn dochter dat ze actief mee kan doen aan digitalisering. Kameleon is bezig om te ontwikkelen naar een kindcentrum. Dat spreekt ons heel erg aan. Het biedt mogelijkheden om nieuwe oplossingen voor kinderen te bieden. Niet alleen onderwijs, maar ook opvang, huiswerkbegeleiding en activiteiten op het gebied van sport, cultuur en techniek. De school heeft een verbindende functie binnen de wijk. Je ziet dat er wat verjonging optreedt. Ik denk dat een kindcentrum ook voor mensen in de wijk iets kan betekenen. Dan krijg je een soort community. Kinderen gaan hier ook naar het verzorgingstehuis dat tegenover de school staat. Toen Yvon, de voormalig directeur afscheid nam, hadden ze daar posters opgehangen met de tekst: bedankt Yvon en succes. Superleuk. Het is heel dankbaar als je kinderen mee kan geven wat het betekent om zorg te dragen voor senioren. Wat we vanuit ons bedrijf ondersteunen, is dat we mensen met een specifieke technische kennis op scholen laten vertellen wat een bepaald beroep inhoudt. Wat betekent het om een consultant te zijn? Wat voor Kameleon interessant zou kunnen zijn, is misschien het inrichten van een praktijklokaal, met een 3D printer en een lasercutter om nieuwe dingen uit te proberen.

Opleiden voor de wereld van morgen
Nieuwsgierigheid en een lerende houding zijn voorwaarde voor ontwikkeling. Ik ben van mening dat je mensen in hun kracht moet zetten. Onderwijsprofessionals zouden allemaal ontdekkend en onderzoekend leren moeten stimuleren. Kinderen hebben natuurlijke interesses. Die moet je omarmen. Als je kinderen gaat helpen om hun talent te ontwikkelen, dan wordt ze alleen maar beter door te doen. Dan willen ze nog meer weten en nog meer ontdekken. Experimenteren komt uiteindelijk ten goede aan de school en de ontwikkeling van de kinderen. Dus wat mij betreft gaan we in het onderwijs actief de samenwerking zoeken met het bedrijfsleven. We willen immers de kinderen opleiden die straks oplossingen gaan vinden voor de maatschappelijke en ecologische vraagstukken van de samenleving.