Publicatiedatum: juli 2023
Artikel door: Marielle van Oorschot, directeur Kameleon Goirle
‘We blijven zoeken naar de balans tussen professionele ruimte en doel-matigheid’
Mijn ouders werkten allebei in het onderwijs dus je kunt wel zeggen dat ik in het onder-wijs ben grootgebracht. Op de middelbare school was de Pabo niet mijn directe keuze. De politie, de zorg of de commercie waren ook opties. Maar als kind gaf ik al gymlessen op het veldje aan de kinderen uit de buurt en mijn moeder viel als leerkracht in op de school in Oisterwijk waar ik zat. Dus het was een logische keuze om de Pabo te gaan doen.
Wat was jouw route naar waar je nu staat?
Ik ben op mijn 21e gaan werken en op mijn 29e werd ons eerste kind geboren. De com-binatie moederschap en werk vond ik lastig, dus toen ben ik gaan invallen op meerdere scholen. Vlak voordat mijn moeder met pensioen ging vroeg ze me of ik haar baan wilde overnemen. Dat heb ik uiteindelijk ook gedaan. Zo ben ik bij Den Akker gaan werken, wat een redelijk traditionele school was. Mijn kinderen zaten op De Wingerd, waar ze ontwik-kelingsgericht onderwijs hadden ingevoerd en waar kinderen veel ruimte hadden om op eigen wijze te leren. Dat vond ik interessant vanuit mijn rol als MR lid. Op een gegeven moment ben ik bij De Bunders gaan werken, waar ik meebouwde aan de ontwikkeling naar een procesgerichte school, onderbroken door een korte terugkeer naar Den Akker. In die periode had ik ook mijn master SEN afgerond. Uiteindelijk ben ik voor mezelf be-gonnen en ging ik lessenseries opzetten voor IMC basis bij basisschool De Fonkel in Til-burg. Onderdeel daarvan was onder andere het betrekken van gastdocenten, waardoor ik in contact kwam met veel verschillende werkvelden. Ik ontdekte hoe gesloten het on-derwijs was. Wat ik uiteindelijk ging missen als coördinator IMC Basis is dat ik de kinderen niet meerdere dagen aaneen kon begeleiden. Dat maakte ik dat ik opnieuw solliciteerde bij De Bunders, waar ik leergroepcoordinator onderbouw werd.
Wat kom je tegen in je huidige rol?
Mijn ambitie sinds de Pabo was om directeur te worden. Dat kwam dichterbij toen ik be-sefte dat ik geleidelijk in die rol kon groeien, dus toen ik de vacature voor schooldirecteur bij de Kameleon voorbij zag komen, heb ik daarop gesolliciteerd. Ik wist dat er hier een mooi uitdaging lag in de ontwikkeling naar een Wijk Speelleercentrum. Aan het begin van dit schooljaar kwamen daar tegenvallende resultaten bij, We zijn met een externe onder-steuner aan de slag gegaan met een verbeterplan. Ik vond dat we daarmee niet moesten wachten totdat de inspectie ons daartoe zou verplichten. Je kunt dat beter maar meteen oppakken. Het onderzoekend ontwerpen van de juiste aanpak ligt mij wel. Dat er urgen-tie is, maar dat er ook meerdere wegen naar oplossingen liggen. Ik heb op een andere school met een vergelijkbare leerlingpopulatie gezien hoezeer leraren het verschil kun-nen maken als ze gericht focussen op woordenschat ontwikkeling. Ik heb ook gezien hoe je die cultuurverschillen kunt meenemen in het onderwijs, zeker in relatie tot wereldbur-gerschap. Hoezeer we ook te maken hebben met personeelstekorten, kinderen hebben recht op goed onderwijs. Dat wil zeggen dat ik ze niet zo snel naar huis zal sturen als we te weinig menskracht voor de groep hebben. Ik wil die kinderen een goede basis meege-ven. Ook een vast leerritme is belangrijk, dus kun je beter een invaller hebben die mu-ziekles geeft en er het beste van zien te maken. Dit soort dilemma’s horen nu eenmaal bij dit werk.
Waar liggen nog meer uitdagingen?
We hebben hier een prachtige Taalklas in huis, maar om dat continuïteit te geven, zullen we breder moeten gaan samenwerken. Als school zijn we te klein om dat aanbod vol-doende te borgen. We hebben meerdere netwerken waarin we actief zijn, de besturen van de scholen in de omgeving, het samenwerkingsverband passend onderwijs en lande-lijke organisaties die zich richten op nieuwkomers. Op dit moment is er nog geen geza-menlijk beleid, maar tot het zover is, blijven wij in ieder geval eigen initiatief nemen. Als je iets wilt veranderen, zul je soms buiten de lijntjes moeten kleuren.
Wat wil je bereiken?
We zijn op weg naar een wijk speelleercentrum, waarin brede ontwikkeling centraal staat, evenals onderzoekend en thematisch leren. Tegelijkertijd moeten we aan de bak om de resultaten omhoog te krijgen. Dat is een dubbele opgave. Het blijft daarin zoeken naar de balans tussen professionele ruimte en doelmatigheid. We zijn bezig om alles wat we doen ook vast te leggen en te borgen. Dat werkt alleen als we ons vasthouden aan een strakke eenduidige aanpak. Gelukkig zien we allemaal de noodzaak en zeggen collega’s dat ze het fijn vinden dat er nu duidelijke afspraken liggen.
Wat zie je daarvan terug?
We zijn nu pas een paar maanden bezig met het bieden van extra leertijd en we zien al dat kinderen hierdoor vooruitgaan. Kinderen die het nodig hebben krijgen extra aanbod in lezen, taal en rekenen. Je ziet dat kinderen trots zijn op de vorderingen die ze maken. De leerlingen van de leerlingenraad willen zelfs in het naschools aanbod extra tijd om van elkaar te leren.
Wat vraag je van het team?
Je hoort wel eens dat opbrengstgericht werken ten koste zou gaan van welbevinden. Dat bestrijd ik. Ik denk dat we de opdracht hebben om aan te sluiten op wat er goed gaat en van daaruit verder te ontwikkelen, om continu te verbeteren. Dat vraagt erom jezelf uit te dagen je eigen doelen steeds wat scherper te stellen. En ja, daar heb je ook toetsing voor nodig. Je wil immers weten waar je staat. Maar er is evenzeer ruimte nodig om te experi-menteren. Dat doen we onder andere in de vorm van IMC Basis. Ik wil dat leerlingen en professionals zich competent voelen en gemotiveerd zijn om te blijven leren. Het maakt niet uit op welk gebied en op welk niveau dat is. Het gaat erom te groeien ten opzichte van jezelf.
Wat is een belangrijke voorwaarde voor schoolkwaliteit?
De schoolcultuur is heel belangrijk voor de kwaliteit die je met elkaar realiseert. Het gaat erom hoe je samen kijkt naar de doelen, hoe kritisch je bent naar jezelf en de mate waarin je elkaar daarin kunt aanspreken en versterken. Dat is niet altijd gemakkelijk, je zult het moeten oefenen. De achtergrond van onze leerlingen mag nooit een alibi zijn om ge-noegen te nemen met mindere resultaten. Nu we steviger inzetten op extra leertijd zien we dat het anders kan, dat welbevinden en groeien prima samen kunnen gaan.